مقایسه روش اندازه گیری پروتوپورفیرین سرم با سایر آزمونهای آزمایشگاهی برای تشخیص کم خونی فقر آهن در اطفال

کم خونی فقر آهن یک مشکل مهم سلامتی است. بهبود شرایط فقر آهن در اطفال از چند سال قبل مورد توجه محققات بوده است. در این پژوهش ما اهمیت اندازه­گیری پروتوپورفیرین سرم را برای تشخیص کم خونی فقر آهن بررسی کردیم. هدف این تحقیق ارزیابی ارزش غربالگری پروتوپورفیرین سرم در اطفال است. تعداد 79 کودک در فاصله سنی 11-6 سال مراجعه کننده به بیمارستانها، درمانگاهها و آزمایشگاههای بابل که علایم کم خونی فقر آهن بروز داده بودند و سطح سرمی فری تین پایین داشتند. از بهمن ماه سال 1374 تا آذر ماه سال 1378 به عنوان گروه آزمون و از تعداد 74 کودک در فاصله سنی 12-8 سال مراجعه کننده به بیمارستانها، درمانگاهها و آزمایشگاههای بابل از بهمن ماه سال 1374 تا آذرماه سال 1378 که علایم کم خونی فقر آهن را بروز نداده بودند و سطح سرمی فری تین بالا داشتند به عنوان گروه شاهد، مقدار 2 میلی لیتر خون در لوله­های آزمایش تهیه شد. پروتوپورفیرن سرم با استفاده از اسیکتروفلورومتر RF-5000 اندازه­گیری شد. در طول موج 600-400 نانومتر اسکن گردید. هماتوکریت از طریق سانتریفوژ مورد بررسی قرار گرفت. فری تین سرم، اشباع شدن ترانسفرین، ظرفیت کل اتصال آهن و آهن سرم با استفاده از(مدلسیسیل – (CE اسپکتروفتومتر اندازه­گیری شد. حساسیت روش پروتوپورفیرین 93.3 درصد، ویژگی آزمایش 91.5 درصد و ارزش پیش تشخیصی این روش برابر با 68.3 درصد بود، که نسبت به سایر روش ها برای تشخیص کم خونی ناشی از فقر آهن مناسب تر است و همچنین مقدار پروتوپورفیرین سرم در بیماران مبتلا به کم خونی فقر آهن 4 برابر افراد شاهد بود و بین گروه شاهد و گروه بیماران اختلاف آم اری معنی داری وجود داشت (P<0.05). نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که اندازه گیری مقدار پورتوفیرین سرم می تواند در غربالگری کم خونی ناشی از فقر آهن استفاده شود.